We kunnen het bericht nog nauwelijks geloven, maar met grote verslagenheid hebben wij kennis genomen van het feit dat vandaag helaas onze penningmeester Geoffrey Deckers onverwacht is overleden, een bijzonder aimabel mens met een groot hart. Een dierenvriend en dierenrechtenactivist ten voeten uit. Veel te jong: hij was pas 51.

Naast bestuurslid van de NFDO was hij medeoprichter en voorzitter van Een DIER Een VRIEND (EDEV) | Diervriendelijk Nederland (belangenorganisatie voor de rechten van dieren, diervriendelijke burgers en consumenten), voorzitter van European Coalition to End Animal Experiments, en bestuurslid bij stichting Pro Animalia International, tegenwoordig JAAN Nederland (Jakarta Animal Aid Network).

Als jonge tiener al begon Geoffrey holocaust-overlevende Marion Bienes vrijwillig te helpen in haar strijd tegen dierproeven. Eind jaren tachtig was hij werkzaam als regiocoördinator voor de Nederlandse Bond tot Bestrijding van de Vivisectie en in de jaren ‘90 als office-manager bij de Nederlandse tak van PETA (People for the Ethical Treatment of Animals). Na de sluiting van het PETA-kantoor in Nederland in 1998 richtte Geoffrey in datzelfde jaar EDEV op. Een van de eerste speerpunten werd een campagne tegen het BPRC (Biomedical Primate Research Centre).

In 2012 hielpen Geoffrey en andere oprichters van EDEV Marion Bienes met het vervaardigen en publiceren van haar autobiografie 'Why the Horses?' Ook organiseerde Geoffrey jaarlijks met onder meer dominee Hans Bouma in de week voor kerst een 'Vredesdienst voor Dieren' in Amsterdam, waar hij sprak over strijden "tegen onrecht, wreedheid, en domheid" en "voor compassie en rechtvaardigheid".

Geoffrey had een groot netwerk in de dierenwereld en daarbuiten, en wij zijn dankbaar voor zijn jarenlange bijdrage aan de NFDO. Bovenal echter zullen wij zijn aanwezigheid missen: de bijzondere mens die Geoffrey was, een levensgenieter met humor en grote compassie voor dieren.

Onze gedachten en condoléances gaan uit naar zijn levenspartner Adrie van Steijn, zijn familie en vrienden, en wij wensen hen veel sterkte! We hopen dat zij kracht en steun kunnen putten uit de vele goede herinneringen aan Geoffrey…

Geoffrey, rust in vrede!

Gisteren heeft de NFDO een goed bezochte themabijeenkomst georganiseerd voor haar leden over de 'Juridische status van asieldieren'. Het maakt voor een asiel veel verschil of de eigenaar onbekend is (zwerfdier), of dat er een eigenaar bekend is, maar dat die is opgenomen, gearresteerd of overleden. Ook werd besproken wat een asiel het beste kan doen bij dieren die door een gerechtsdeurwaarder worden aangeleverd uit huisuitzettingen.

Doorgaans belanden huisdieren van arrestanten, opgenomen patiënten, overleden personen zonder familie en dieren achtergebleven bij huisuitzettingen in het plaatselijke dierenasiel. Dit gebeurt in opdracht van derden die optreden als zaakwaarnemer. Daarmee zijn de veiligheid en verzorging van het dier geborgd. De naam en contactgegevens van de eigenaar zijn vaak moeilijk te achterhalen door privacywetgeving. Helaas gebeurt het nog steeds dat uiteindelijk niemand de verzorgingskosten wil betalen, waardoor het dierenasiel het “nakijken” heeft.

Gastspreker Paul Otter, gerechtsdeurwaarder en bestuurslid van de Koninklijke Beroepsorganisatie voor Gerechtsdeurwaarders (KBvG), heeft veel informatie gegeven over de procedures die zij volgen tijdens huisuitzettingen. Daarbij heeft hij tips gegeven hoe wij, als opvangorganisaties, ervoor kunnen zorgen dat niet alleen het welzijn van het dier gewaarborgd wordt, maar daarnaast ook goede afspraken worden gemaakt over de diverse verantwoordelijkheden van betrokken instanties.

Onze tweede gastspreker was Anouk Duijnker, tactisch coördinator DCS. Dit staat voor Dieren binnen Criminaliteit en Sociaal Domein. Anouk is voor velen een bekende spreker binnen de dierenwelzijnswereld en heeft ons een heldere blik achter de schermen van de “Dierenpolitie” gegeven. Wie doet wat, wanneer en waarom (of waarom niet)? Naast veel praktijkvoorbeelden, die gepaard gingen met confronterende foto’s, gaf zij belangrijke tips waarmee onze leden weer wijzer naar huis gingen.

Aan het eind van de middag was het overduidelijk dat we te weinig tijd hadden. Dat is niet vreemd, want het onderwerp spreekt zeer tot de verbeelding. Een eensluidend voornemen werd uitgesproken: "Dit gaan we herhalen!"

Wij zijn Paul Otter en Anouk Duijnker zeer erkentelijk voor hun informatie en boeiende verhalen!
Tevens danken wij Stichting Dierenhulpverlening Woerden e.o. voor de gastvrijheid, het faciliteren van deze middag en de lekkere zelf gemaakte hapjes. Het was fantastisch geregeld!